Categorie archief: humor

Hallelujah volgens Van Merwijk

Jeroen van Merwijk - Le Big Bazar - foto CorbinoJe schiep me naar jouw evenbeeld
Omdat je je soms zo verveelt
Je wou niet met je eigen riemen roeien

En vanaf de eerste dag
Dat je me in mijn naaktheid zag
Hield je me klein in plaats van me te laten groeien

Hallelujah x4

Je liet me in mijn eentje gaan
In plaats van aan mijn zij te staan
Te beroerd om je met mij echt te bemoeien

Je brengt me aan de bedelstaf
Vertrapt mijn wieg, besmeurt mijn graf
Je trekt je handen van me af, dat doe je

Hallelujah x4

Je leeft alleen voor je plezier
Ik interesseer jou echt geen zier
Ik ben voor jou een pop om mee te stoeien

Jij kent alleen de slechte weg
Je bent, het spijt me dat ik het zeg
Een klootzak die graag mensenbloed ziet vloeien

Hallelujah x4

Je zegt vertrouw nou maar op mij
Want ik maak alle mensen vrij
Dan denk ik bij mijn eigen, da’s een goeie

Ik eet nog liever natte klei
Dan geloven in zo’n lul als jij
Wat kan ik anders doen dan je verfoeien

Hallelujah x4

En toch, ik zie je eenzaamheid
En hoe je aan jezelf lijdt
Ik zie je wanhoop en ik zie ‘m groeien

Hunkerend naar genegenheid
Misschien komt zoiets mettertijd
Je wilt mijn liefde maar weet je dat moet groeien

Hallelujah x4

Laatste ontdekking: Johan Goossens

In onze serie nieuwe ontdekkingen op cabaret gebied waren we gister bij de voorstelling “A-boom” van Johan Goossens in het Kruithuis in Groningen. Het was een erg goede voorstelling vonden we.

Zijn stijl deed Nanne en mij denken aan Jeroen van Merwijk en dat ging vooral op voor de liedjes. Zijn teksten zijn wat grover en sneller en, nouja, anders. Volgens mij heb ik hem toevallig gevonden in de gids van de Oosterpoort toen ik kaartjes uitzocht om te bestellen. Hij heeft het Groninger studenten cabaret festival gewonnen in 2006 en dit is zijn eerste avondvullende voorstelling.

In het Kruithuis waren Nanne en ik nog niet eerder geweest, het was me zelfs nooit opgevallen dat de Stadsschouwburg een achteringang heeft! Ondanks het ontbreken van een nooduitgangbordje (wat we gelukkig pas achteraf constateerden) en naar mijn smaak iets te smalle stoelen die iets te dicht bij elkaar stonden had het wel een goede sfeer. Je zit dicht bij het toneel, dat maakt het verhaal intiemer.

Voor sommigen was het helaas een beetje te intiem, een mevrouw vond het nodig midden in Johans verhaal te vragen waarom er een wit “puzzelstukje” in de vorm van een kruis op de grond was geplakt. Kon ze dat niet na afloop vragen of zelf een logische verklaring bedenken? Goossens was even de kluts kwijt maar loste het wel met humor op, dat hadden sommige andere cabaretiers vast minder subtiel gedaan…

Paulien Cornelisse in Drachten

Wat zou jij denken als je de zaal van een theater binnenkomt waar verschillende kleine, groene briefjes op de opgeklapte stoelen liggen met de volgende teksten:

“En daarna hebben ze lekker de hele middag geBobRosst.”

“Laten we een theorie bedenken waardoor twijfelen ineen tóch heel goed voor je blijkt te zijn!”

“Hoebahop? Hoezo ‘hoebahop’? Wat bedoel je daar precies mee?”

“Dat doen wij bij ons heel anders.”

Lees verder